Kapý araladým
Yorgun kaçýþlara,
Hayatýn seni benden almasýna
Susacak kadar yorgunum.
Benden giderken attýðýn her adýmda,
Hançerlenen yaramý
Göremeyecek kadar kör,
Kimsenin sahip olamayacaðý kadar da
Senindim oysa....
Sýrtýmda hasretin heybesi,
Yürüdüm hiç usanmadan...
Bitmedi gülüm .
Ben bittim tükendim amma
Bitmedi bu yollar...
Uzadýkça uzadý, nerdesin sevdiðim?
Nefes nefese koþtuðum,
Hiç varamadýðým hangi menzillerdesin?
Hangi geçtiðim yollarda kaldý yüzün?
Çok yoruldum gülüm çok...
Yudumladýkça gerçeði,
Göðsüme aðrýlar üþüþüyor.
Kayboldu umutlarým,
Sessiz çýðlýklarýmýn hakimiyetinde..
Savaþamýyorum artýk yokluðunla
Yoruldum....
Feri düþtü,
Hayalini baðladýðým gözlerimin.
Taþýmýyor artýk ayaklarým
Bu yorgun bedenimi...
Hayal aðacým döktü tüm çiçeklerini
Ve þimdi hasretliðin
Yorgun ceremesini çekiyorum
Savruldum, düþtüm....
Yorgunluðumun diz çöktüðü yere...
Uyumak istiyorum...
Sýrtýmda hasretten bayramlýðým,
Umutsuzluðu vird edinmiþ cümlelerle
Üstümü örtüp hemen þurada uyuyacaðým.
Baþýmý göðsün diye taþlara yaslýyorum.
Ama taþlar çok soðuk be gülüm....
Üþüyorum....
Ýçimde büyüttüðüm feryatlar,
Kuru bir öksürük gibi
Ýçimden hiç çýkmayan hasretinle
Bir ýþýk,
Bir umut aradýðým bu yollarda
Kapkara þu sonsuz göðün altýnda
Ufuklara baktým hasretimce....
Yetiþemedim yüreðine...
Yoruldum gülüm çok yoruldum...
GÜLTEN TELLÝOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.