Belkide kimsesizliðimizin yanlýzlýðýmýzýn Vazkeçilmez en derin içten tutkusuydu Yoksa kaderin bize bir oyunumuydu Ne olusa olsun bu tanrýnýn verdiði lutuftu
Sevgiydi hayallerimizdi belkide çaresizliðimiz Bizi birbirimize baðlayan tek bir þey umutlarýmýzdý Ben yeþil gözlerinin derinlikleride kaybolmak Bu mutluluðu yaþamak seninle yaþlanmak istiyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
hatice değer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.