elimde üşüyor karanfilim

Hatýrlar mýsýn
kasýklarýndan dökülürken gecenin
sancýsý þafaða mosmor
ilk tokadý biz atardýk poposuna
yeni umutlar adýna

dikilipte feleðin karþýsýna
ne planlar çizerdik geleceðimiz adýna
ta ki kandilimizde yað kalmayýp da
ölürken gecenin feryadýnda

hani çocuk bahçesinde salýncaða binerdik
tahtaravalliye de gizliden
al pembe yanaklarýmýzda
kahkahalamýzla hayata dikilirken

deli bir sessizlik sarardý bir an gözlerimizi
donardýk iþte o zaman
baþlardý yüreklerimizde erirken kanýmýz
kýpkýrmýzý bir muhabbet

biliyormusun
ben hala o çocuk bahçesinde
seni bekliyorum
bir baþýma tahtaravalliye binemesem de
beklerken öldüðünü unutup avunuyorum

ve iþte o zaman
aczim buðulanýyor kirpiklerim de inanmasam da
elimde üþüyor kýrmýzý karanfilim okþamasan da

mersaus 20/05/200…













Sosyal Medyada Paylaşın: