Bir oyun gibiydi her þey Týpký evcilik oynar gibiydi Sen evin misafiri ben ev sahibi Sen elinde çiçeklerle kapýyý çalar Ben en güzel hoþgeldinlerle açardým
Hoþgeldin canýmýn içi Hoþgeldin bir tanem Hoþ geldin ömrüm Nasýl da güzeldi Hoþgeldin demek
Her ziyaretinde Nasýl da sevinirdim Mutluluktan kalbim Havalara uçar Ayaklarým yerden kesilirdi
Mutluluk denen þeyi seninle tadar Hiç bitmeyecek sanýrdým Sen heyecanlarýn en güzeli Sevdalý kalbimin tek sahibi
Ben senin çiçeðin Sen benim böcegim Sen benim kalbimin en güzel köþesi Ben senin?
Bir gün oyun bitti Þimdi kilitler vurulu Pemde güllerle çevrili Evimizin kapýsýna... Masmavi gökyüzümüzü Kara bulutlar sardý
Çalmasýn artýk kapým Gelmesin kimse Girmesin içeri Ýstemiyorum artýk Sensiz oyun oynamayý
Kapattým kapýlarýný kalbimin Bütün oyunlara Hepsi hüsranla bitecekse Ve sen yoksan.....
Hülya Kanber
Sosyal Medyada Paylaşın:
Lisanî Hülya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.