MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

GÖNÜL...
Lisanî Hülya

GÖNÜL...



Gönül, gönül dedigin ,
Bir küçük yürek,
Ne sevdalar konup göçmüþ içinden.
Ermemiþ murada gülmemiþ yüzü,
Bulmamýþ dengini hey abdal gönül.

Girmiþ en güzel bahçe içine,
Bilmemiþ Kadrini kýymet bilmemiþ,
Gül bahçesinde kör olmuþ gözü,
Bir papatyaya meyletmiþ gönül.

Kýþ bahar demeden açtýgýn bilmez,
Ömürlük güllerin kýymetin bilmez,
Her daim güzel oldugun bilmez,
Yaz bahar açan mis kokan gülün.

Ömrünün bir mevsim oldugun bilmez,
Buldugu her yerde açtýgýn bilmez,
çok çabuk sararýp soldugun bilmez,
Papatya peþinde bir deli gönül.

Anlamaz ne güzel ,ne çirkin’inden,
Dinlemez aklýn sesini duymaz,
Vurdum duymaz kör ayvaz,
Beþ karýþ havada akýllý gönül

Gider bulurda kýymet bilmezi,
Verir gönlünü bilmez dengi mi,
Aglatýr her daim gönül gözünü.
sözden anlamayan hercai gönül.

Zanneder en güzeli onunladýr,
Bilmezki hayýrsýz bulmuþtur gönül,
Ah eder her vakit piþmanlýgýna,
Çaresiz uslanmaz bir deli gönül.

Vursada kendini taþlardan taþa,
Gelmez ki uçarý aklý hiç baþa,
Gün gelir yine tutulur aþk’a ,
Uslanmaz þu deli divane gönül...

Hülya Kanber.

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.