ÜŞÜMESİN KIŞ GÜLLERİ
Akþamýn karanlýðýnda,
Kalmýþ karanlýk yüreðimden,
Aðlarken gözlerim,
Dökülen gözyaþlarým çið olup
Yýðýlýrken gül taçlarýna,
Gün sona erer
Hayat yükseklerine kýrlar düþer þimdi,
Karanlýkta kalmýþ yüreðimde
Kýþ uykusuna hazýrlanmakta duygular
Serin ekim akþamýnda,
Sen ise hala yoksun,
Aradýðým hazan yapraklarý
Kýraðýlar altýna saklanýrken,
Sana uzatýlan yürekten, yüreðin,
Ömür tepelerine düþen karlara raðmen
Gözlerimde açar kýþ gülleri
Aðlayamýyor bile.
Yalnýzlýðýn hüznünden göçüp giderken
Ömür dünyadan sensiz,
Çekilir yapansa;
Sadece hayalinle yanaklarda açan, kýþ gülleri,
Ömür akþamýný
Solarken güz gülleri sevda bahçesinde,
Gizlice dökülen gözyaþlarýnýn sarhoþluðunda,
Geceye kavuþtuðunda dünyaya,
Sensiz bir kýþ daha baþlýyor düþlerde,
Dikenler batmasýn yüreðe,
Hasret olup diye ömrün giderayak vaktinde,
Aç yüreðini kýþ gülleri üþümesin,
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.