* Ş İ R İ N C E *

Orda bir köy var
Okumuþtum bir romanda
Gülün dikeniyle adýný yazan
Yamacýnda yýldýzlarý andýran
Tanrýcalarýn güzelliðine soyunan
Bir sessizlik içinde Þiirince.


Kiliseler çað yorgunu, uzandýklarý gökmavisinde
Tarihin vitrinlerinde gülümseyen Helâna
Ýniþli çýkýþlý sokaklarý, evler yamaçta
Ve akasyalarýn kokusu en gizli yerinde
Kapýlar önünde kýr saçlý hanýmlar
Yatýrmýþlar mahzene, Þirince þarabýný.


Nice sevdalara tanýk olan Þiirince
Ateþle dans eden ýssýzlýðýn
Mavisine daðýldý külleri
Hangi taþýna dokunduysam
Eski bir masal çýktý içinden.


Sabahlarý menekþelere boyandýðý sokaklar
Umut rüzgârlarýna kapýlýp giden sevgililer
Hüzünlerini, sevinçlerin,i güz yapraklarýna takmýþlar
Mehtap gümüþ rengine girer geceleri
Güzelliðini örtmeye düþünmez inceden bu köy.


Yeryüzünde dünyayý buluþturan
Pembe sarý güllere döner, insan sende olunca
Hangi aþýklar senden aþklarýný gizler
Destanlar yazýldý adýna sen,aþk kokan Þiirince.


Nuri Daðdelen

Sosyal Medyada Paylaşın: