EĞSENİZE BAŞINIZI

Hayat sofrasýna yýllardan beri
Kaþýk sallayýp durdum,
Adým, adým yürüdüm
Korku sahilinde,
Karanlýkta kalmýþ
Kimliðimi bulmak için

Nice seferlere çýktým,
Nice hasret akþamlarýna daldým,
Ruhumu teslim ederek
Kaç yürekte, kaç kez
Acý çektim türlü türlüsünden,

Nice zaaflara düþtüm
Nice teslimler yaþadým
Saçlarýmýn rengine beyazý vererek,
Baharý avuçlayamadým,
Hüzünleri çektim, baðrýmdan içeri
Maviyi tatmadým, gökyüzünden baþka
Denize ayak vurmadým,
Yeþile uzanmadým, boylu boyunca
Kýrmýzýya vurdular, siyahý giydirdiler
Matemin koynunda beslediler ufkumu,
Topraðýn kokusundan çektiler ruhumu.

Ýçimde bir cani yarattýlar
Eþkâli günden güne deðiþen
Sabrýma mil çekti, kirli ellerin sahibi,
Dalýndan kopardýlar
Gençliðimin vefasýný.

Daha ne bekliyorsunuz
Eðsenize baþýnýzý,
Versenize payýnýza düþen, insanlýðýn yüzünü
Versenize benim yýllara kaptýrdýðým
ruhumda gizenmiþ olan asýl kimliðimi,
Versenize acýyan kalbimde ki
O biçare pazarlýksýz gönlümü.
Vermezsiniz deðil mi?
Çünkü siz insan deðilsiniz,
Neden mi, vicdanýnýz
Ellerinizden çoktan akýp gitmiþ.

Eðilecek ne baþýnýz var artýk
Ne de verecek yüreðiniz kaldý,
Yalana kapýlmýþ giden
Sahteliðiniz kaldý maskenizden düþen.

Nevzat TAÞKIRAN
13-10-2009
Sosyal Medyada Paylaşın: