Sen çocuktun ben seni sevmeye baþlarken Bakýþlarin tertemiz ve sevgi doluydu Ne yalaný bilirdin ne riyayý Bir ben bilirdim senin beni sevdiðini Sonra büyüdün acý çekmeyi öðrendin Kapýda beni beklemeyi Sitem etmeyi bana küsmeyi öðrendin Hatta bela bile okuduðun olmuþtur Ne yalan söyliyeyim hoþuma da giderdi Kýzdýkca güzelleþir güzelleþtikce içim giderdi Bende SENÝ SEVERDÝM yalan deðil Seninle olmak güzeldi Sana birþeyler ögretmek Paylaþmak sevinci, kederi, sevgiyi En önemlisi zamaný Zaman bana acýmasýz davrandý Yanýmdaydýn ama benden uzaktýn Ne acýlar çekmiþtým oysa ben Sen yoktun Kimseyle paylaþamadým yanlýzlýðýmý Oysa özgürdüm Ýlkdefa özgür olmaktan nefret ettim Razýydým tekrar esirin olmaya Olmadý beceremedim Yýllar tüketti seni Ben istemesemde Sen ben de tükendiðinde Ben zaten tükenmiþtim Sende de kalmamýþtým
Sosyal Medyada Paylaşın:
fahner Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.