KARANLIKTAYIM

Tam karanlýgýn orta yerindeyken
Çok uzaklarda küçük bir ýþýk
Yüreðimi ýsýttý
Ýnce bir sýzý düþtü içime
Ilýk ýlýk sardý bedenimi
Haykýrmak istedim
Boðazýma düðümlendi sevda lokmalarý
Seneler geçti üstünden
Anladým sonra
Bedenimi saran sýzý kalp yarasýydý
Yüregimi ýsýtan sevgilinin sözleriydi
Çok uzaktaki ýþýk son umudumdu
Ýþte yine karanlýktayým
Siyahlara bürünmüþse sevda
Çok uzakta kalmýþsa umut
Dostluklar bicak yarasý ise
Karanlýk mý farketmez
Herþeye raðmen
Yanlýz birkere
Gözlerin gözlerime deðdýðinde
Yüreðimde güller açýyor
Bir hoþ oluyorum
Artýk günler sayýlý
Saçlara beyaz düþmüþ
Bir tarafým kara kýþ
Ote yandan
Yüreðim kýpýr kýpýr
Bir tarafýmda bahar esiyor
Boþ vermek istiyorum olmuyor
Arkamda yaþanmýþ bir hayat
Gözlerimde yaþlar yýllarýn yorgunluðu
Saçlarýmdaki beyazlar sevgimin saflýðý
Yüzümdeki kýrýþlar dostlarýn kalleþlikleri
Neler gördü bu gözler
Neler yaþadý bu yürek
Onun içindir ki
Karanlýk ne yazar
Dayanýrmý buna can
Hatta
Toprak bile çatladý boydan boya
Bir damla su için büzüldükce büzüldü
Göz yaþlarýmla idare edercesine
Çatladý kadeh rakýsýz kalýnca
Dibindeki son damla ile kafa bulurcasýna
Çatladý dudak sevgisiz kalýnca
Ne amansýz yokluk bu sevda
Ne yürekler acýsý ayrýlýk
Ne vefasýz sevgili
Karanlýk ne fena
KARANLIKTAYIM
Sosyal Medyada Paylaşın: