Her güzelden güzellikten,
Bir lokma ýsýrmalý.
Þu aðacýn, suyun, köyün,
Bir de tadýna bakýlmalý.
Þýrýl þýrýl akan bu su,
Výz diye esen bu yel.
Cennetten bir parça bura,
Ýþi gücü býrak da gel.
Bir nehir akýyor içimde,
Ýþte o burasý.
Bir serin rüzgâr esiyor beynimde,
Ýþte o burasý.
Berrak berrak nehrin suyu,
Akar gönlüme.
Güzelliklere açýðým,
Yaradana aþýðým.
Bu nehir bu aðaçlar bu doða,
Neden yaratýldý sence?
Süs olsun diye mi?
Bir nedeni olmalý.
Hey sen yaþlý amca,
Neden evde yatýyorsun?
Kap yastýk minderini,
Gel oturalým gölgelere.
Allah bu güzellikleri,
Sen yararlan diye verdi.
Eve týkanma da gel bak,
Bize ne sofra hazýrlanmýþ.
Ne deðeri, anlamý kalýr,
Bu güzelliklerin,
Bu nehrin, BU suyun,
Sen onlarý görmedikçe?
Gel bana, misafirim ol.
Dönerim, köftem, baklavam yok.
Sana bir çay demlerim,
Izgarada bir güzel balýk yaparým.
Bir kaynak fýþkýrdý buradan,
Buz gibi...
Bu doðanýn, tazeliðin suyu,
Bu þebekenin sýcak, ilaçlý suyu deðil.
Burasý doða amca, burasý kaþyayla.
Kabýlcevz Þairi
Kaþyayla Köyü
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.