Dönülmez yollardan beklenene reva niye?
Sen seni sevdin aslýnda
Kendineydi nefretin
Zaafýna peþkeþ çektiðin isyanýnla
Anlamadýn!
Bir parçan gülüþlerde arz-ý endam ederken
Mutluluk vuku bulur kendi payýndan
Feragat ettin fermanýndan
Yarattýðýn ortak paydandan
Diðer parçan kustu nefreti
Atýk bulduðun yanlarýndan
Ah gözlerimle bakabilseydin kendine
Yarattýðýn dehþet-i kýyamete
Acizliðimi görürdün iþte
Görürdün en çýkmazlarda çýrpýnan
Nidasý hazin çýkan
Mahcub bakan gönlün güncesinde
Pusludur zirveler kartala mekân
Hiçbir bulut olmaz olamaz
Maþuk gönlüyle ýslatan
Tenhasýnda dað aþýktýr
Gökyüzünde kendi gölgesine
Mecalsiz topuðun ileri geri gitmekten
Arterlerinde aldanmýþlýðýn utangaç yüzü
Çözemediðin sürece bu bilmeceyi
Kalýþýn portresinde nüks eder
Lehçesi bozuk menzilde çember
Döner durursun
Ne kendini anlayan
Ne de aþmaya çalýþan
Mütecaviz sarhoþ halleri
Beþer mührüne ayna ne çare
Ýçine döndürsen de yönünü
Kristalleri bin bir parçasý kadar
Aksine vuran suret benliðin
Toplayamazsýn artýk uðraþma
Ýdrakin meylidir fecr kýyametin
Þükran Ay
08.10.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.