ÖMÜR SEPYA
Sadece seni býraktým
Bu son kalem/de
Yazýmmýydýn nöbetlerimdemiydin
Anlayamadým
Yakamozlarýnda kayboldu týpký dolunayýn gibi
Denizlerininde keyfi kaçýktý poyraz vaktinde
Açýlmadý perdeleri sevmelerinin son sahnende
hayal flu gerçek flu sen flu
Ve son deminde aþklarýn hevesleri yitik kayýp bitkin
Ömür sepya
Bana uzak yabancý gitmelerine sürüklendim
Senliðinde sen nasýlsýn ? bensizken
Hüzünlü gözbebeklerim el sallarken ardýndan
Yolculuk vaktim geldide geçiyorken bu terki diyardan
Habire uðraþsan didin/sen çabala
Ben oturur aðlarým bayýr bucak salmalarýmda kendimi
Senden önce yalnýzca bir yýlgýndým
þimdilerimde içime çökmüþ bir yýðýným
Toparlayamadým benliði akortsuz çýðlýklarýmda
Yüreði yanýk benlik hala býkmadý ateþsiz dumansýz yanmalarýna
Titreyen bir mum alevinde
Kanayan bir yürek býrakmýþtým avuçlarýna
gitmeler akrebi yelkovanýný vurduðunda
Hani bir an için zamanda durduðunda
Donuk bir çift göz arasý sendeledim topraðýnda
Ve sen duymadým içimdeki son depremleri
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.