Çocukluğumu sormayın bana
Çocukluðumu sormayýn bana,
Avuçlarýmda bir tutam kýrmýzý kar,
Ve bir sürü yanýk fotoðraftan baþka bir þey veremem size..
Donmuþ minik ellerimde gözyaþlarým,
Her damla gözyaþýmda ise gözlerim aðlarken,
Ýs kokan geleceðimin karasýndan baþka bir þey gösteremem size..
Çocukluðumu sormayýn bana,
Adýmý gül koymuþlar ben doðarken,
Oysa hayatta hep aðladým adýma inatlarcasýna.
Ýsmimden arta kalan bu yaralý cismimden baþka bir þey sunamam size..
Çocukluðumu sormayýn bana,
Anýlarým canlanýr yüreðimde,
Beþ yaþýndaki bir çocuk aðlamasýyla irkilirsiniz..
Ayaklarý çýplak buz gibi,
Karný aç,bir dilim ekmeði beklemekten baþka çaresi olmayan bir kaderin, tek bekçisi...
Yangýn renginde bir güneþ doðar sabrýnýza dayanamazsýnýz,
Bir avuç külden baþka bir þey dokunamaz tesellilerinize,
Kulaklarýnýzý yakan birkaç sözcükten baþka bir þey diyemem size…
Bu yüzden ne olur çocukluðumu sormayýn bana…
Siz iþitmekten kahrolursunuz ben kahrolmaktan duyamam sizi..
Acýlarla dolu bir defterdir benim çocukluðum,
Sayfalarý yanýk kokar,ceset kokar,çaresizlik kokar..
Beþ yaþýndaki bir çocuðun haykýrýþlarýnda boðulursunuz,
Ve sizde benim gibi belkide gülmeyi unutursunuz..
Yada bedeniniz dýþarýda canýnýz küçük bir odada…
Yýllar geçtikçe içten içe bir köz misali yanar kavrulursunuz…
Þimdi hala bana çocukluðumu sormak istiyormusunuz…
Ama birkaç is kokan yaralý sözcükten baþka bir þey söyleyemem size..
Ýþte sýrf bu yüzden ne olur çocukluðumu sormayýn bana…
Anlatmam anlatamam,
Daha baþlamadan ilk cümlede yýkýlýr dünya denen rüya hayallerinize..
Ýkinci cümlede tükenir umutlarýnýz..
Üçüncüde ise bu hikayeden size kalan tek þey olur
Sonsuz bir acý denizinde kulaçsýz kalýr nefesleriniz..
Ýþte bu yüzden çocukluðumu sormayýn bana,
Alevler içinde yanan tahta bir evden baþka bir þey anlatamam size..
Bana çocukluðumu soran ey insanlar,
Bende bir þey sorabilirmiyim size..
Siz hiç kar üstünde donarken yüreðinizi çaresiz bir yangýnda kül ettinizmi..
Her sýçrayan kývýlcýmda bin yaþ birden ihtiyarladýnýzmý..
Ve her ateþ gördüðünüzde,
Ýçinizdeki çocuðun isyanlarýný susturmak için..
Acýlarýnýzla savaþtýnýzmý siz hiç…
Yada yaþadýðýnýz bunca acýya inat..
Yüreðiniz kan aðlarken,,
Beþ yaþýnda küçük bir çocuðu güldürmek için..
Ölesiye bir savaþýn ortasýnda silahsýz günahsýz çaresiz,
Tek baþýnýza kalýp vuruldukça daha çok can kazandýnýzmý hiç…
Ben kazandým…ben kazandým….
Kazandým,
Ýçimdeki beþ yaþýndaki çocuðu kazandým..
Ýyiki doðdun çocuk…
Çocukluðumu sormayýn bana ne olur…
Köz tutmuþ birkaç sýcak bakýþtan baþka bir cevap bulamam size…
Çocukluðumu sormayýn bana,
Çocukluðum eski bir yangýnda kül oldu..
Közleri avuçlarýmda yanarken,
Ben her yangýnda üþürüm hala…
Üþürüm……..
Çocukluðumu anýmsadýkça…
Çoçukluðumu sormayýn bana ne olur,
Sormayýn..
Artýk ýsýnmak istiyorum…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.