sonbaharım oluyorsun
gitme dur ,yapraklarým dökülüyor
sonrasý; sonbaharým oluyorsun
aðaçlar hüzüne bükmesin boyunlarýný ne olur
neden akþam oluyor içim her tren sesinde
kuþlar çekilince yuvalarýna
güneþ selamýný kesince
neden týkanýyor içim
öyle keskin öyle zalimce ,öyle birden bire ki bu...
az önce gülen gözler,þimdi esmere boyandý
sabah gülen güller þimdi diken diken
nerede þimdi nerede þimdi
o mavi gözlü kýz ,çakýr gözlü oðlan
gitme dur ,yapraklarým dökülüyor
sonrasý, sonbaharým oluyorsun
oynadýðýmýz misketler eskide kaldý.
köprünün altýndan çok sular aktý.
geçtiðimiz köprüler geride kaldý
dalgalar çok deðiþtirdi sahili
kuþlar çoktan öttü, öldü
yýllar az sulu raký kývamýnda eridi
oynadýðýmýz o kýrýk salýncaklý parkta yok
sallanan mektup ta
nerede þimdi nerde þimdi
o mutluluk savurganlýðý
gitme dur yapraklarým dökülüyor
sonrasý, sonbaharým oluyorsun
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.