ŞEHİDİMİN VASİYETİ

Gene hangi duayý okudun anne,
vurulduðum yerde güneþ açtý
Yine mi aðlýyorsun anne,
cennetime yaðmur yaðdý

Üzülme anne aðlama,
sýrtýmdan yedim kurþunu kalbimden deðil.
Öylece duruyor hayallerim,
vataným þerefsizlere yar deðil.

izin günümde be anam.
Yarime mektup yazdým o gün.
Kýnalý ellerinin kokusunu özledim demiþ,
Bir kalp çizip içine de þafaðýmý yazmýþtým.

Birliðe döndüðümde erkenden yatmýþ,
Gece beni bir üç nöbetine uyandýrmaya gelen çavuþla
rüyamda seni gördüðüm ve beni uyandýrdýðý için tartýþmýþtým.

Sýký giyin oðlum, hasta olma sakýn ve paran var mý diye soruyordun
Ben de her zamanki gibi var anne diyordum, var.
Hiç olmadý be anam, hiç olmadý
Nasýl isterdim, ardýmda bir yar bir de ana býrakmýþtým.

Sað olsun tertibim cemil memleketinden tütün getirmiþ, sigarasýz kalmýyorduk.
O gece birlikte gittik nöbete.
yolda bana ’Sanki bu gece birþeyler olacak’ der gibi bakýyordu
Ama yiðitti söylemiyordu.
Nöbeti devraldýðýmýzda garip bir sýzý çöktü benim de içime.
sanki terli terli su içiyor, seni üzüyordum be anam,
öyle birþeydi iþte.

Nasýl oldu anlamadým!
Cemil ’yere yat’ dediðinde çoktan yerde bulmuþtum kendimi.
anlamadým vurulduðumu, sýcacýk birþey hissettim sýrtýmda terliyordum,
sanki yaz gelmiþ öðlen sýcaðý çökmüþtü tepeme.

Dudaklarým kurudu birden
Cemil ’dayan’ diyordu ama aðlýyordu
gözyaþlarý yüzüme damladýðýnda verdim son nefesimi.

Ýþte o an sana ilk ihanetimi ettim anne.
Önce atalarým, sonra yarim canlandý birden gözümde.
Hoþgör be anam, kýzma.
ben de evlenip baba olacaktým
Daha adýný bile koymamýþtýk oðlumuzun,


Bilmiyorum duyuyor musunuz sesimizi
Korkmayýn, aðlamayýn, gurur duyun.
Vasiyetimizdir.
Öyle evlatlar yetiþtirin ki,
adlarý Mehmet, soyadlarý Þehit olsun.

YILMAZ/ÖZDEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın: