yanan yüreðin alevleri uzanýrken ötelere yalnýzlýðýma kor ateþler düþer özünden sevmenin bedelini ödüyorum iþte aþkýma sahip çýkmanýn çilesindeyim bir kere sevdi yýllara yorgun düþmüþ yüreðim ...
gönlün dönüþü yoktur ayrýlýklara gayri gecelerim zindandý o kabuslu yýllarda dönüpte bakmýyorum depreþmesin yaralarým diye gönül bahçeme düþürdüðün aþkýnla ceylanlar kadar mutluyum ayrý kalsakta...
býrak gitsin dünlerin çirkef düþmüþ sahte gülüþleri geçte olsa seni yar bildim, adam gibi sevdim güç verdin takatsýz kalmýþ sol yanýma dirildi gözlerinin ferlerinde yaslý gözlerim aþký tatdým kollarýnda ölürcesine ey yar!..
Bahar Tülay Kýran
12 ekim 2009 24.15
Sosyal Medyada Paylaşın:
baharca57 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.