güneþ batýyor. soðuk ve paslý gökyüzü her yeri griye boðuyor. hayaletler volta atýyor kaldýrýmlarda. þehrin vitrinleri siliniyor, az sulu raký þiþesinde.
zaman ayýrýyor sanki caný candan teni tenden ömürse çalýyor bizi her telden.
benlik duvarýný aþamadý birçok cihan-ý mahlukat sonu gelmez boynu bükük arzular gün olur bir gün ahuzar.
bizim dediðimiz cümle ateþ kývýlcýmlarý bir kelebeðin mumla seranat’ýnda saklý deðil miydi
ey deryalý ,dalgalý dünya þimdi beklenipte gelmeyen ziyalara(ýþýklara) býrakýp yüklerimi gitmek vardý ezele... selçuk bozdað ekim/2009 Sosyal Medyada Paylaşın:
selçuk Bozdağ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.