Bilirsin ilkin rüzgâr palazlanýr. Düþkün bir yaprak havalanýr ilkin. Ýlk damlada hayli nazlanýr… …saf tutmayý bilmeyen bulutlar. Bu kirden utandýklarý için…
(Bâlâmý bulmuþum, kimi belasýný bulurken…)
Bilirsin ruhun kýlavuzu yoktur. Esirken “ben”e özgür gezemezsin. Karný aç olup gözü toktur… …seyyâh olup koþtuðun toprak. Bir böcektir deyip ezemezsin…
(Rüzgârla yontulmuþum, yaðmurla yýkanýrken…)
Bilirsin çölde yanmýþa su sorulmaz. Ne bilirsin, sebebi ne, yanan ciðerinin? Hüseyn’im kanlar içinde hayat bulmaz… Kerbela’ya sel olsan ne fayda... ...ibret almadýkça dilinden bu bedevînin?...
Barýþ Günay Eylül-2001 Sosyal Medyada Paylaşın:
Kırık Ayna Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.