Hani giderken iþe gittiðimi farzet diyorsun ya Ýþte o zaman yüreðimide söküp götürmen lazým Yada tüm benliðimi silmen Ama anlayamazsýn sen
Her gidiþinle bir kibrit yakýp yüreðime atýyorsun Yan diyorsun sanki kavrul ateþimle Anlatamadým sana olan aþkýmýn sýcaklýðýný Anlatamadým o ateþlerin benim Aþkýmýn yanýnda kor kaldýðýný Ama anlayamazsýn sen
Hani yokluðunun acýsýný anlatýrken sana Anlam veremiyordun ya Ýþte bak geldim diyordun Baþkasýna ait bir bedendeki ruhu sunarken bana Ömür bahçeme hasret çiçekleri ektiðini bilemedin Gözyaþýmla sulanan Ruhumla beslenen Acýlarla büyüyen Hüzün bahçemizi yarattýn Ama anlayamazsýn sen
Tükenen yüreðimdeki seni Sen gidince bu bedenden Kalmayacak bir bedeni Anlayamazsýn sen....
SAFÝYE ÖZGÖÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Beyaz Papatyam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.