GÖNÜL

GÖNÜL

Lisaným tükendi, gönül elinden
Anlamadým gitti senin dilinden
Taþ olsa anlardý garip halimden
Yaktýgýn hayatým virane gönül

Her nereye gitsem eðdin baþýmý
Olur olmaz yerde döktün yaþýmý
Soldurdun yüzümü yýktýn kaþýný
Sýrtýmda kambursun divane gönül

Sonunda çýkardýn dinden imandan
Bir farkýn kalmadý saptan samandan
Affýmý beklerim yüce Mevlamdan
Iþýðýna konan pervane gönül

Hercai menekþem geldim oyuna
Alýþamadým gitti zalim huyuna
Lanet olsun senin sinsi soyuna
Þimdiden dertlerim merdane gönül


Daha küçücüktüm defterim dürdün.
Geldikçe ardýnda yokuþa sürdün
Ömrüme hazaný revamý gördün
Ebruli renklerin bahane gönül


Hasan YILDIZ

Þiirin düzenlemesi ve yorumu nda emeði geçen çok kýymetli dostum Mustafa DOÐAN kardeþime teþekkürlerimi sunarým...

Sosyal Medyada Paylaşın:

kulhasan Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Mavi Gözlerinde... AYTEN Gardaş GÜL-İ RANA SEN YALANCI... BABAM... Sen de Yalansın AY YÜZLÜM ......SEN GİDELİ..... Askerim.......ANAM