yüksek beton yýðýnlarýnda pencereler pencerelerde insan yüzleri donuk bakýþlý puslu gözleri olduðu yerde kayýp giderken kayýtsýz hayat beþinci vitese sabitlemiþ kendini aslýnda gidiyor hýzla yollardayým yine ve hep ve artýk yorgunum düþünmelerimden hayata gözlerim kapalý yürümek istiyorum yollarýnda taþýtlarýnda körebe oynayarak düþe kalka ama kimselere çarpmadan ve dokunmadan en sýcaðýmla hissetmeden kimsenin kokusunu sadece hür düþünce artýklarýmý temizlemeye uðraþýyor beynim seyrü-l seferde ayný zamanda uygun yer arýyor yeni umutlar kök salmaya hazýrlanýyor topraðýmda güzellik tüm endiþeleri ve meraklarýyla.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
rozerko Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.