GÜLÜMSERSÝN
Sen gülünce güller açar gönlümde,
Gökyüzü gülümser, sen gülümsersin.
Senin adýn ezber olmuþ dilimde,
Gökyüzü gülümser, sen gülümsersin.
Uçuyorsun turnalara eþ gibi,
Akýyorsun gözlerimden yaþ gibi,
Dünyayý ýsýtan bir güneþ gibi,
Gökyüzü gülümser, sen gülümsersin.
Bülbül âþýk imiþ sevdiði güle,
Hasret kalan insan çekermiþ çile,
Senin ile tutuþunca el ele,
Gökyüzü gülümser, sen gülümsersin.
Bana vermiþ idin ahtý, âmâný,
Rüzgâr ile geçer daðýn dumaný,
Tan yeri atýnca þafak zamaný,
Gökyüzü gülümser, sen gülümsersin.
Harika’yým, yaralarým saðlarken,
Ýlaç edip merhemini baðlarken,
Tabiatta sular coþup çaðlarken,
Gökyüzü gülümser, sen gülümsersin.
HARÝKA UFUK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.