Ayyuka Çıkmışken Kekemeliğim / Bir Bıçak Yürür Sol Yanıma

Ayyuka çýkmýþken kekemeliðim,
Kaldýr beni düþsüzlüðümden diyecek kadar yalnýzým ben..
Bir býçak yürürken yürek kenarlarýmda,
Öldür beni senden gitmeden diyecek kadar kahramaným ben..
Acýrken sol yaným,
Saðýma düþür göðsümü..
Ve býrak beni çocukluðumun en rüzgarlý tepesine..
Kundakla beni yarým cümlelik adamýn yamalý düþlerine..

Revaçta iken uykusuzluðum,
Yine mavi bilyelerinden feragat etti yaralý cümlelerim...
Bir düþ tecrit edilirken yüreðimden,
Tehirli bir tren yolculuðunda
Gasp edildi duasý yarým kalmýþ gençliðim.
Perdeler çekildi göz kenarlarýma..
Karanlýklar hediye edildi sol yanýma..
Tam kazandýðýmý farz ederken,
Yine rehin düþtü içimdeki yara zamansýzlýðýma...
Yarým cümlelerimi yüreðinde meþru zemine çekerken,
Yine kürtaja zorlandý yüreðimdeki sevda.

Deniz manzaralý bir caddenin ortasýnda
Bir ayak izinden öteye geçemedi göçebeliðim.
Üþüyorum.
Yamalarýmý delip geçen lodos’un etkisinden deðil,
Yokluðundan,
Sensiz bir anlam ifade etmeyen fakirliðimden üþüyorum..
Ört üzerimi bindiðimiz vapurlarýn iç sesleriyle..
Ve bastýr, serpiþtir terinin tuzunu yaralarýma.
Acýdan diþlerim dudaklarýma yürüse de,
Sesim, çýðlýðým çýkmaz artýk..
Çünkü kilit vurdum yüreðimin sensiz camlarýna..


Merak etme..
Seni savaþ suçlusu ilan edecek kadar gaddar deðilim ben..
Bu ayrýlýðýn kefenini de kendime yorarým..
Ýçimde sonlandýrýlmamýþ bir tebessümü,
Yüzümün acýyan yanýna nakþedip
Seni sensizliðimin en büyük yanýnda büyütmeye devam ederim..
Kah sensiz,
Kah bensiz..
Ama ne olur sen öldür beni..
Katili ol yama tutmayan yaralarýmýn..

Düþsüzlüðüm düþerken sol yanýma,
Veda etme bana..
Gözlerimin içine bakarak deðil,
Ellerinle ellerime güç ver..
Güç verir ki ellerime sýrtýma uzanan býçak yerine otursun..
Yamalarým kapansýn..
Yaralarým da...

Hep derdim ya sana...
Ve her söylediðimde bana kýzardýn ya...
" Ben yarým cümlelik adamým " diye...
Ýþte yarým býrakýlmýþ bir düþ,
Ýþte yaralarý yamanmamýþ bir sevda..
Bir kurþun arýyorum þimdi...
Ya da parasý peþin ödenmiþ bir katil..
Hadi öldür beni....
Sað yanýma düþür beni...
Beyazlarýn içinde uyumak istiyorum..
Babamýn defnedildiði çýnar aðacýnýn gölgesine býrak çocukluðumu..
Üþüse de kanayan yaralarým,
Sen siyahlarýný giyinme devam et..
Ve de sevdiðin sonbaharý...


Avuçlarýmda bir miktar deniz,
Dudaklarýmda ýslanan bir dua,
Sensizliðin yeni bir gününe uyanýyorum..
Ve bu ayrýlýðý bir deva diye revâ gören yüreðine,
Bir sözümle cevap vereceðim son kez..
" Hiç bir gül topraksýz,
Hiç bir hayat umutsuz yeþermemiþtir.."

Hep yaptýðým gibi,
Sað elime göðsümün soluna yaslayýp
Sana " eyvallah " derdim ya...
Þimdi seni yüreðimin en kanayan yerine koyup
Suskunluðuna da " eyvallah " diyorum...

Senden gelen herþeye razýyým ben...
Sevdaya da...
Ölüme de..
Çünki sen bende herþeysin.

8 Nisan’a....

06 Nisan 2009

Ýsmail SARIGENE
Sosyal Medyada Paylaşın: