KALEMİN DİLİ

Ben! bu koca duvarlara sýðmam artýk
Çýkarken sarsmadýðým kapýlar yýktý beni
Dört duvar arasýna sýkýþmýþým
Baðýrsam duyamasýn beni

Bir kalem dönüyor parmaklarýmýn arasýnda sinsice
Çýplak bir karanlýða hapsedilmiþ ruhum
Karanlýk zifiri gösremezsin aðlayan gözlerimi
Bir kalem dönüyor parmaklarýmýn arasýnda sinsice

Kalem yazýyor
ben ise kalemin deðdiði kaðýtlarý yýrtýyorum
Duvarlarda parmak izleri var kýmýldýyorlar
Boðazýmý sýkýyorlar sesim çýkmýyor

Kendi sesimi duyamýyorum
Dört yaným zifiri
zifiri ise yalnýzlýk
yalnýzlýk ise dar bir geçit

Ve ben kapaðýný bile göremediðim bir kitabýn
Altýna þiirlerimi sýkýþtýrýyorum
Biliyormusun
Kemiklerim sýzlýyor
Damarlarým þiþiyor
Çokmuþum



kalemin ucunu kýrdýlar
hala çýtýrdýlarý çarpýyor dör duvara
ve bana dönüyor çoðalarak

Karanlýkta sönmemek için
Yaþamayý unutmamak için
Þiir yazan
bir kibrit çöpüyüm ben sadece

hayýr yýlmak yok
son kývýlcýma kadar pes etmek yok
þimdi ise karanlýkta
kalemin ucunu kemirerek açýyorum


Bir kalem dönüyor parmaklarýma
Ucu sivri sinsi bir kalem
Ben ise kapaðýný bile göremdiðim
bir kitabýn altýna þiirlerimi sýkýþtýrmaya
devam ediyorum
Bir kalem dönüyor parmaklarýmýn arasýnda sinsice

Sosyal Medyada Paylaşın: