Sükunetimin sessiz þahidi Ey güzel Ýstanbul kim bilir Kaç yüreði talan ettin Sana sýðýnan binlerce ümidi Bir çýrpýda yok ettin
Ne hancý kaldý ne yolcu Içinde binlerce oyuncu ne gittikleri yön beli ne gidecekleri yer ayrilik düþtüðü an bir alev gibi yüreklere artik yolar tükenir gidenlerin ardinda ne bir mendil ne de bir el sallanýr
izdirap yüklü bu limanda gelen gideni aratýr maskeler takýlmis Herkes kukla olmuþ Sahnede yerini almýþ
Yalnýzlýktan üþüyen yüreðim Cehennem ateþlerinde mi ýsýnacak Acýlarým soðuk bir mezarda mý son bulacak Gülen gözlerim toprakla mý dolacak Gelme gelme artýk istemem gelme Ben son yolculuðuma sensiz çýktým Söyle acýlarým soðuk bir mezarda mý son bulacak söyle
Hiçbir zaman yanýmda deðildin ki Sen hep kendin için var oldun Hep kendini düþündün Baþkalarý senin kuklan idi Ve ipler hep senin elidinde idi Oyunlar senin senaryon doðrultusunda oynanýrdý Ben artýk bir oyun bozaným Senin sahneni izinsiz terk ettim Ki senin oyuncun çok Ama benim senaristim tek Artýk senaristte oyuncuda yok
Hiç baþrolü oynamadým ki ben Bundan sonrada istemem Tüm sahneler tüm oyunlar senin olsun Ben jübilemi yaptým Son oyunumu oynadým Kara toprakla son perdemi kapattým …..
N.C.U ESKÝÞEHÝR
08 ekim 2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
NURCAN CANDAR UYGUR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.