Geceler

Dur bir dinle;
Kendime yoldaþ olarak güllerin arasýndan kaktüs seçtim.
Sonbaharda son yapraðýn çaresizliðini resmettim.
4 duvarda yanlýzlýðýn sessizliðine ritim verdim.
Bana yanaþma, karanlýk odada kendimi müebbet hapsettim.

Daðlarýn ardýndan doðan güneþin ölüm emrini ellerimle verdim.
Karartý basýnca satýrlarýmý, sayfalarým ayna iþlevinde belirdi.
Bakýþlarýn beynimi kemirdi, zihnimin koridorlarý senle doldu.
Sen küçümsesen de her þeyi ben sensizliðin zindanýnda deliriyorum.


Geceleri, sabahlarý görmeyen gözyaþlarýmla suladým geçmiþi
En derinde Senin adýn gizli sesimi duy artýk.
Sýrtýmdaki býçaðýn faili ilham perim oldu, özledim, yorgunum.
Ben zebanilerin ortasýnda meleðimi kaybettim. geceye mahkumum.


Ve ben külfeti omzuma yükledim. Sararan sayfalar hala avucumda.
Kalbime saplý hançer.El izlerin var güzelim tabutumda.
Gemiler bu limaný terk eder ben de bakakalýrým rýhtýmda.
Kapýlarýmý kilitledim giriþ çýkýþ yasak kalbimin odalarýna.

Al beni benden, rüzgarýnda savurduðun gibi þimdi durult beni.
Hiçbir þey elden gelmese de dilden gelenlerle anla derdimi.
Yanlýzým her dem, halimi görsen; hayalin hep gözümün önünde.
Geçmiþi silmem, ben ellerimle yaþatýyo büyütüyorum gecelerde.


Sosyal Medyada Paylaşın: