Geçmiþi unutmuþtuk Islak kumlarýn üstünde uyuyan çocuk Martýlarýn diliyle,hiç seslendin mi balýklara? Doðan güneþ sabahýn oldu.
Uyan,arýndý denizler nehirler renk kirinden; Dün gibi çocukluðun usumda Kabuklanmýþ bir yara benim ki.
Gurbet kokan yollardan geliyorum Aç pencereni Gözleri nemli çocuk Unutuldunuz, Öylece umutsuz kaldýnýz Gülümseyen yüzlere inandýnýz Ardýnýzda kalan anýlarla.
Yüreðinizdeki yangýn Geldi gitti, bulutlar geçti Ne bir yaðmur damlasý Ne bir rüzgâr sesi ! Söyle,gozleri nemli çocuk Seni kim aðlattý, kim gölgede býraktý Sevgiyi bulamadýðýn, o çocuk sen misin ? söyle.
Nuri Daðdelen Özdere-Ýzmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
D_A_Ğ_D_E_L_E_N Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.