Yýldýzlara bakýp da, açtýðýmýz sihirler ;
Aþk, yasak meyve miydi, yoksa mavi nehirler?
Adem’in gözlerinde, açmaya duran bahar ,
Havva’yý utancýndan, iki büklüm eden ar !
Yoksa on emir miydi, Ýsa’nýn sözlerinde ,
Yanan arsýz ateþ mi, Kabil’in gözlerinde ?
Züleyha’yý, Yusuf’a, mýknatýs mý kalbeden ?
Aþkýn yolu, uzun, sarp; tükenmez, gelip-giden ...
Göl olurken Leyla’nýn, gözleri çölde ansýz ,
Mecnun’un yüreðinde, kurban kesilir kansýz !
Kerem’in diþlerine, düþen ince ýþýk mý ,
Aþakaya sarýlan, o deli sarmaþýk mý ?
Þirin düðmelerini, çözerken ayan-beyan ,
Ferhat’ýn kazmasýn da, ateþ miydi parlayan ?
Uzun, ince yollarda, kaybolurken izimiz ,
Musa’nýn asasýna, yar olan Kýzýl Deniz.
Nazenin güzelleri, eyleyen Ýrem Baðý ,
Hazineler saklayan, o kutlu Hýra Daðý...
"Örtün üstümü, örtün! Bu kadar fazla, yeter !",
Bir sancýlý doðumda, yorganý ýslatan ter!...
Daðlar bir bir geçilip, yol çýkar okyanusa ,
Bir düz odundan gayrý, kalmaz aþktan Yunus’a.
Mevlana’da, Þems’ miydin, geleceðe ve düne ?
Bir ocaðýn baþýnda, yanarken döne döne...
Bize de þimdi kalan, sazda gönül eylemek ,
Erenler demiþti ki; "Acýyý, bal eylemek !" ...
Aðzýmýzý acýtýr, yediðimiz hazýr bal ,
Yerinde durur muydu, bir kaþýk tatsa balbal ?
Hadi gül zamanýdýr, haber ver bülbülüme !
Balbal’dan daha katý, aþk ne yapsýn gönlüme ?
Biri iyilik yapýp, verse bana can suyu !
Daima su dilermiþ, böyleymiþ aþkýn huyu .
Deli taylar oynuyor, gönlümde nasýl huysuz!
Bunu anlamalýydým, ilk kez kalýnca susuz.
Þimdi tutmaz dizlerim, asam yok, yol dolaþýk ,
Bunu söylemediler, olmazmýþ benden aþýk.
Yakýlan ocaklara, taþýyorum kuru dal,
Aþka, aþk olsun deyin; bulamaz böyle abdal !...
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.