son mektubunu aldým, bu sabah, ’arama beni artýk’...d e m i þ s i n, ’hiç bekleme yazmayacaðým, ............bitti bu aþk, unut gitsin’...d e m i þ s i n..., geride ne kaldýysa senden yana ............’hepsini yakmamý da’...i s t e m i þ s i n, ’bir hatýra kaldýysa hafýzanda ............onu da sil bitsin’...d e m i þ s i n...
çekmecede bir resim, ............yarýsý sen, yarýsý ben, ’onu da yak kül olsun ............küllerini de saklama’...d e m i þ s i n, ve son geceden kalan hazlarý ’yaþamadýk say, olmadý hiç, ............varsay ki tanýþmadýk’...d e m i þ s i n...
giderken hoþçakal demiþtin de, kanepenin üzerinde unuttuðun, ............ve senden arda kalan ............sen kokan bir þal, ............bir de 36 numara beyaz ayakkabýlarýn, ama onlarý da yazýp mektubuna, ............’kargoya ver gönder’...d e m i þ s i n...
hani beraber gittiðimiz kýr kahvesi vardý, çocuklar ne güzel saklambaç oynardý, saatlerce onlarý seyre dalýp ............ne hayaller kurardýk, çocuklarýmýz üzerine, þimdi ise ne acýdýr ki, o çocuklarý hiç hayallerden kurtaramadýk... ve sen ’o kahveye artýk gitme, ............beni düþündürmesin’...d e m i þ s i n...
boðazýn kenarýnda fakir kahvaltýlarýmýz vardý, ............simit ve krem peynirli, ............hey gidi günler hey, sanki saray kahvaltýsý kadar tatlý gelirdi bana, ve þimdi sen ’artýk oraya da gitme, ............simit ve krem peynir de yeme’...d e m i þ s i n...
dudaklarýný benden aldýðýndan beri, gözlerini kaçýrýp götürdüðünden beri, ve ellerini alýp gittiðinden beri, bedenen çökmüþ bir tenim ben, ve sen bunlarý da ’hiç düþünme’...d e m i þ s i n...
rüyalarýma girmeyecek, ............hayallerimi süslemeyecek, þiirlerim sana olmayacak, ............sevmeyecek ve ............dahasý sevilmeyecekmiþim... nefes alýþýmda kalbim ve dudaklarým ............ismini sayýklamayacakmýþ,
ve daha senden olan, ............seni çaðýran ........................her ne varsa arda kalan, hepsini ’ebediyyen unut’...d e m i þ s i n, zaten mektubun sonuna da ekleyip, ’okuduktan sonra bunu yak gitsin’...d e m i þ s i n...
bu kadar yazmana gerek yoktu aslýnda, tek kelime söylemen yeterliydi... çünkü, gül yüzlüm, sen bana resmen öl...d e m i þ s i n...
15.08.04 / Frankfurt
Metin Eser
Sosyal Medyada Paylaşın:
MetinEser Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.