İşte hayatım İşte kavgam ( Çocukluğum )

Yaþadýðým memleketim sende kaldý çocukluðum... Sende kaldý acýlarým , hüzünlerim ve ben hala hasretim sende yaþadýklarýma... Çocukluðum adlý þiirle yaþadýðým , doðduðum memleketimden sevdiðim diyarlarýmdan notlar :

Ýþte hayatým iþte kavgam... (Çocukluðum )


Ben

Kars’ýn

Ardahan kazasýnýn

Sarzep köyünde doðdum

Sulakyurt oldu adý

Sekiz kilometredir bizim köy Ardahan’a

Bir bahar vakti doðmuþum

Ben

Burada büyüdüm

Þu daðlarda koþtum

Þu ovalarda yürüdüm

Çamurdandý bizim oyuncaklarýmýz

Annem geven* toplardý daðlardan

tezek yanardý sobalarýmýzda

Koruð’a* çýkardý babam

Amansýzdý kýþlarý

Bizim oralarýn

Geçit vermezdi

Kurtlar inerdi ovaya

Köpeklerin baðýrtýlarý yarardý geceleri

Sýçrar kalkardýk yataklardan

Tilkiler girerdi kümeslere

Tenekeydi bizim sobalarýmýz

Isýnamazdýk bir türlü

Ýliðimize iþlerdi soðuk titrerdik...

Yazdan yaza girerdi

Bizim eve meyve

Kaðnýlar geçerdi gece boyu

Þavþat’tan Ardahan’a doðru

meyve taþýrlardý

Elma , armut

Býçak atardý çuvallara

Kurt Abdo’nun* oðlu

Meyve toplardýk sabahlarý...

Bir gün

Bir lahana geldi

Bizim eve

azar , azar verdi babaannem

Tadýmlýk

Tattýk...

Halýya keserdi

Ardahan ovasý

Turnalar inerdi ovaya leylekler

Balýða çýkardýk Kura nehrinde

Düðünler kurulur

Halaylar çekilirdi

At koþturulur

Kaðný gýcýrtýlarý sarardý yayla yolunu

Ben

Koyun otlatýrdým daðlarda

Kuþburnu toplar

Keçiboynuzu yerdim

özeði * meþhurdur bizim oralarýn

Kýmýsý* , atol’u*

Kopuk* toplardý çocuklar çayýrlardan...

Dedem cami avlusunda yatar

Yatýrlar

Ziyaretler

Toplu mezarlar vardýr...

Orucu

Ardahan’nýn ýþýklarýyla açar

Karanlýktýr

Bizim oranýn köyleri

Ýnsan iskeletleriyle doludur küçük dað

Yel deðirmenleri tarimar

Kiliseler tarimar...

Kotan* sürdüm

Harman dövdüm

Çatýktý kaþlarý babamýn

Korkardý herkes sinerdik

Parmaðýmý kopardým bir gün

ne çok korkmuþtum babamdan

Gizlenmiþ saklanmýþtým

Baðýrdý

Çaðýrdý

Ýspirto döktüler

Çok caným yandý...

Bir gün haber geldi

Dayým ölmüþ

Bir araba çiðnemiþ onu Ýstanbul’da

Ne çok aðladý annem

Samanlýða girer

Hýçkýra hýçkýra aðlardý

Günlerce aðladý

Korkardý babamdan

Aðlardý gizli , gizli...

Babam at sýrtýnda kaçýrmýþ annemi

Annem

Aða kýzý olduðunu söylerdi hep

Hizmetkarlar dolaþýrmýþ evlerinde...

Toprak damlýdýr

Bizim evlerimiz

Çamurla sývanýr duvarlarýmýz

Suyu çaydan doldururduk

Kýþlýklar hazýrlanýrdý anbarlarda

Kadýnlarýmýz tezeðe çýkardý

Kalak * kurar

Harman yýðardý

Güz geldi mi

Kesilir kazlar

Yýðýlýrdý otlar , samanlar

Bir yamandýr

Bizim oranýn insanlarý

Hep taze gelindir

Kadýnlarý

Kýzlarý...

Sattýk savdýk

Yüklendik Kars’a doðru

Azar azar kayboldu Ardahan ovasý

Turnalar uçtu üstümüzde

Çam ormanlarýndan geçtik

Digor’dan

Susuz’dan

Sonra

Posta treni

Üç günde geldik Ýstanbul’a

Erzurum , Erzincan

Aðýr , aðýr çýktýk Elmadað yokuþunu

Haydarpaþa garý

Yardý denizleri

Yolcu vapuru

Sirkeci’deyiz

Haznedar’a yerleþtik

Dometes, peynir yerdik

Þeherli olmuþtuk

Þeher ekmeði yiyor

Þeher suyu içiyorduk...

Annem

Ev iþlerine gidiyor

Babamýz iþsiz

sýkýntýlý

Ýnsan kýyamýyor annesine

Ne çok feryat ettim

Ne çok aðladým

Gece

Rüyalarýma girdi

Koþup oynadýðým yerler

Benim köyümde

Benim daðlarýmda...

Bir gün

Ablan kaçmýþ dediler

Koca bir taþ düþtü evin baþýna

Nasýlda aðlaþtýk

Babam kýzdý , baðýrdý

Aracýlar geldi

Aracýlar gitti

Evlendi sonunda

Bir kýzý oldu

Geri geldi bir gün kaçarcasýna

Yüzü gözü daðýlmýþ

Utanýr saklardý

Aðlaþtýlar annemle

Babam

Karakola gitti

Ablam

Arada bir çýkýp bakardý

Kýzýmý göreyim diye

Barýþtýlar

Çocuðum var diyordu

Evine gitti yeniden...

Ben cam toplardým

Gazete satardým

dördüncü sýnýftaydým

Tembel diye tartakladý

Levha astý üstüme bir bayan öðretmen

Nasýlda utandým

Þiveme taktý

Üstüme baþýma

Kirliymiþ yakalýðým horladý

Aðladým beþi bitirdiðimde...

Çalýþtým

Kah orda

Kah burda

Oyuncak sattým aðabeyimle

Niyet çektirdim

Ne uçurtma uçurttum

Ne misket oynadým

Ben radyoyu bile görmedim

Duydum

Bir adam konuþurmuþ içinde

Ýþte böyle geçti

Benim ÇOCUKLUÐUM...

Alper Kar

Geven* : daðlarda yetiþen üstü dikenli kökü odunumsu yakacak olarak sökülen bir bitki
Koruk* : tarla bekçiliði
Kurt Abdo* : Kurtlarý inine kadar takip edip tuzaklar kurarak avlayan kiþi halen hayatta
Özek* : yazýn ovada yetiþen tatlýmsý bir bitki
Kýmý* : yazýn ovada yetiþen mayhoþ bir kök bitkisi
Kopuk *: çayýrlarda yerden býçakla çýkarýlan turpumsu bir kök bitkisi
Atol* : Tarlalarda yetiþen yer elmasýna benzer kök bitkisi
Kalak * : tezek yýðýnlarýna verilen ad
Kotan* : öküzle sürülen tarlayý süren alete verilen ad

Ve gaz lambasýydý yaktýðýmýz. sonradan elektrik gelmiþ hatta il olmuþ þu bizim kaza...

Sosyal Medyada Paylaşın: