Sarıkamış destanı

Allahu ekber daðlarýnda,

Doksan bin can idik.

Kýrýldýk ,ezildik.

Bir dala dizildik...


Yemen ellerinden,

Karlý yollara sürüldük.

Sürüldük de,

Þu Sarýkamýþ’ýn daðlarýnda,

Rüzgar ile yoðrulduk...


Ayaklarýmýzda var çarýk.

Üst desen,

Yýrtýk , pýrtýk.

Yorganýmýz,

Rüzgar ile tipi.

Döþeðimiz olmuþ,

Buzdan bir yapý...


Gökte var,

Bir kara bulut.

Ay saklanýr,

Yýldýz görünmez.

Hey be !

Canýna yandýðýmýn Sarýkamýþ’ý ;

Ölürüm,

Ölürüm de,

Kimse uyanmaz...


Düþmüþüm karlý daðlara,

Ellerim tutmaz.

Ayaklarým yürümez.

Tüfengimde mermiler,

Yere boþanmaz.

Hey be !

Canýna yandýðýmýn Sarýkamýþ’ý ;

Ölürüm ,

Ölürüm de,

Kimse uyanmaz...


Mataramda yoklarým,

Sularým donmuþ.

Ne ekmeðim kalmýþ,

Ne peksimetim.

Lime lime olmuþ,

Yün çoraplarým.

Baþýmda yok bir tiftiðim.

Ellerim titrer,

Gözlerim dalar.

Hey be !

Canýna yandýðýmýn Sarýkamýþ’ý ;

Ölürüm,

Ölürüm de,

Kimse uyanmaz...


Þu daðlar aþýlýr mý ?

Aþýlýrda ,

Yare ulaþýlýr mý ?

Yar dediðin gelip,

Sana yetiþir mi ?

Ecel gelip dayanmýþ,

Uzak dur ölüm,

Uzak dur benden.

Yare gideyim.

Yardan bir haber alayým.

Hey be !

Canýna yandýðýmýn Sarýkamýþ’ý ;

Ölürüm,

Ölürüm de,

Kimse uyanmaz...


Sarýkamýþ daðlarýnda donarak ölen doksan bin cana saygýyla...

ALPER KAR

Sosyal Medyada Paylaşın: