Ey Aksa!…Yüreðim
Yüreðim sende sürgün
Dillerimse lal...
Fenerim sende sönük
Hayatýmsa hem hal
Þimdi sendedir gözüm
Þahadettir ölüm
Sen ki; ilk kýble gahým
Sana yoktur sözüm
Ey Aksa!
Þimdi özlüyorum ölümü
Þahadete düþsün…
Zaman sende var olmaktýr
Yoksunluðun kahýr
Bir mazlum ahtýr içimdeki
Senin yükün çok aðýr
Ýþte þimdi aðlamak istiyorum geceden
Vakit dar, aksa gidiyor elden
Direnme vakti; tam bu an
Adýn her neyse uyan
Sensen Müslüman
Doðuyorken tersinden güneþ
Bekliyorsun bilmeden
Aðlamadan bir kez yetiþ
Yer etmesin hor öyküler
Bir adýn neyse öbür ki; imanla eþ
Aksa senin duraðýn
Bu yer senin topraðýn
Sen ulu hakan Abdulhamid özlüyorum seni
Rahman sana rahmet etsin
Aranýyor þimdi yerin
Geç kalmadan çýngýraklýlar basacak
Eylemsiz her günün ölüm kusacak
Sen elinde her neyse döndür döndür fýrlat
Her haykýrýþ bil ki; kin kusacak
Aksa sanadýr öz evlat
Bu gün olmasada yarýn
El Aksa elbet kurtulacak
Ateþ bastý yürekleri kor gibi
Aðlamak çare deðil
Tepkini koymaz isen ey insan!
Çok yakar, derindir Cehennem’in dibi
Haydi ayaða kalk yeniden
Yaþa , haykýr, doð; tam bir Müslüman gibi
Sen ey Aksa! sakýn üzülme! biz daha ölmedik…
06-10-2009 Hayrettin Þahin