((ÖZLÜYORUM BABAM SENİ))
Baba diye konuþurum,iki taþ kara toprakla
Ne kadar çok kýzýyorum, üstünde çýkan otlara.
--Özlüyorum babam seni hasret çökmüþ yüreðime
--Hasretin çok aðýr gelir çocuk yaþýmda kalbime.
Hayalini görüyorum,gezdiðimiz o yerlerde
Gözlerimi yumuyorum saçlarýmý okþa diye.
--Halimi arz ediyorum,duymuyormusun sesimi
--Sol yaným aðrýyor babam! özlemin büktü belimi.
Hep uyumak istiyorum rüyama gelesin diye
Seni benden allýp gitti, çok kýzýyorum!ecele .
--Ellerimi uzatýrým,boþlukta kalýr ellerim
--Sen yoksun dünyada babam, kime baba diyeceðim.
Acýlara gark oldum ben hasretin çýð gibi büyür
Hasretin çökmüþ içime alev alev yanan közdür.
--Dinmeyecekmi bu acý? kaderime karmý yaðdý?
--Yýldýzlara bakýyorum bak bir yýldýz daha kaydý.
Artýk baba demiyorum lal olmuþ susmuþ dillerim
Halim harap oldu þimdi, bir bak sensiz ne haldeyim.
--Herkes saçýmý okþayýp teselliler veriyorlar
--Evimiz insan doluyor, taziyeye geliyorlar.
Feveranlar ediyorum zamansýz gelen ölüme
Çýkýpta gel bitsin hasret bir son ver þu sensizliðe.
--Boþunadýr aðlayýþlar gidenler gelmez diyorlar
--Yetim yavru diye bana, acýyarak bakýyorlar...
<<Emine erdem>>
Þiirime güzel yorumu ile hayat veren arkadaþým Züleyha Özbay Bilgiç
Hanýmefendiye ,teþekkürü bir borç bilirim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.