.....YAZMAYACAKTIM......
Kalemimi kýrdým, sayfalarýmý yýrttým..
Artýk hiçbir þey yazmayacaktým...
Tüm bunlarý kýrýp yýrtarken...!!!
Gönül kalemimi hiç hesaba katmadým..
Çok acý çekmiþtim. artýk yazmayacaktým..
Yüreðimin mahzenine, söz geçireceðimi sandým..
Yanýlmýþým anne!!! gönül hiçbir þey dinlemiyor..!!!
Sevdamýn hançeri ,beni yaralarken anladým...
Yýkýlmaz sandýðým, umutlarýmla sarsýldým..
Yalancý bulutlarýn, haykýrýþlarýna kandým..
Yaðmur yaðdýrýp, gülümü yeþertecekler diye...!!!
Gülümün dikeni ,ellerime battýðýnda kanadým....
Avcýmýn sesine giderken, pususuna yakalandým..
Oysa ben, onun sesiyle yaþayan bir ceylandým...
Vurdular ceylanýný anne!!! bir sevda tarlasýndan..!!!
Aþkýmýn namlusundan, çýkan kurþundan yaralandým...
Dilime gem vurdum ,hayallerime kilitler...
Ne aþk sözleri olacakt,ý nede süslü hayaller...
Beceremedim anne!!! gözlerimden aktý seller...!!!
Yüreðimin volkan olup ,söze dönüþtüðünde anladým....
Murat Özgür
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.