Efil efil estimi ki baðrýnda,
Yüreðimin alev alev yelleri?
Az çileler çekmedim ki uðrunda,
Esirgeme sinende ki gülleri.
Hayalinle yüreðimi daðlarým,
Coþtu yine deli gönlüm çaðlarým,
Yar resmine bakar bakar aðlarým,
Gözlerimin durmuyor ki selleri.
Mevsimlere düþman oldum geçmiyor,
Gönlün hiç mi bu tarafa uçmuyor,
Sen yoksun ya hiç bir çiçek açmýyor,
Kurumuþ mu sevdalarýn dallarý?
Ne kýþýmsýn ne baharým ne yazým,
Yüreðine ulaþmayan avazým!
Alnýmdaki taþýdýðým hoþ yazým,
Ele açma ne olursun kollarý.
Hicranýnla hislendikçe hislendim,
Ölüm gibi ayrýlýðýn yaslandým,
Bu gün yine gel gel diye seslendim,
Gece gündüz gözlüyorum yollarý.
Ümit’inin umudusun elinde,
Buram buram kokuyorsun gülünde,
Gezer oldu artýk kendi halinde,
Sus pus oldu konuþmuyor dilleri.
Ankara - 02.10.2009
Ümit Zeki SOYUDURU
Þiirime yorumuyla güç veren sevgili Sevinç ÝNAL Hanýmefendiye sonsuz teþekkürlerimi sunuyorum.