MENÃœLER
Anasayfa
Åžiirler
Yazılar
Forum
Nedir?
Kitap
Bi Cümle
Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
KÖYDE HAYAT
Pusatcan
KÖYDE HAYAT
Daha þafak vakti horoz ötmeden
Köyde hayat baþlar daima erken.
Ezan ile uyku faslý son bulur
Önce abdest… Sonra namaz kýlýnýr.
Bir de içilince sabah çaylarý
Çýkýlýr iþ için evden dýþarý.
Mevsimle birlikte iþ de deðiþir
Ýþin zorluðunu yaþayan bilir.
Gün boyunca yoktur durmak, dinlenmek
Helâl kazanç için harcanýr emek.
Bazen saban ile tohum ekilir
Bazen gün boyunca týrpan çekilir.
O týrpan ki kolda kuvvet istiyor
Horom bükmek en az onun kadar zor.
Çobanlýk zor iþtir köylü olana
Yine de bir hoþ haz verir insana.
Dað, tepe aþýlýr sürü peþinde
Soðuk su içilir pýnar baþýnda.
Su deðil o, sanki ab-ý hayattýr
Çið sütteki ise baþka bir tattýr.
Kýþýn yegâne iþ hayvan yemlemek
Köylü demek, yaz kýþ çalýþan demek.
Bahar gelir tarla çayýr sulanýr
Ýþ çýkýnca el ayaða dolanýr.
Çapa yapmak, orak biçmek dahasý
Deðirmenlik baþka bir iþ sahasý.
Harman vakti döven süren yorulur
Yel çýkýnca yaba ile savrulur.
Çalý derdi, odun derdi hiç bitmez
Ömür biter, köyde asla iþ bitmez.
Gün sönünce eve yorgun dönülür
Önce yemek… Sonra yatsý kýlýnýr.
Artýk, yorgun beden uyku arzular
Erken yatmalý ki yarýn çok iþ var.
Bu yorgunluk verir uykuya hoþ bir tat
Bir baþka güzeldir köydeki hayat!
(KIR ÇÝÇEÐÝ/1998)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Pusatcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri
BİR OLALIM, İRİ OLALIM
GALİP ERDEM
VATANIM TÜRKİYE, BEN İSE TÜRK’ÜM
KÖYDE HAYAT
TÜRKİYE'M
ANNEM
TEVEKKÜL
AY OĞUL!
KİM UTANSIN?
YAŞAMA HEVESİ