şehrin hayaletleri
sessizliðe boðulur içim,
deli düþler sarar içimi.
sen bir kýr çiçeði,
ben sana sevdalý zehirli bir sarmaþýk.
mülteci bakýþlarla sevdalýyým sana.
karlara býraktýðýn ayak izlerine kýlavuzum.
en büyük günahlara vuslat olsamda,
fýndýk kurdu bu bedenimdeki ýzdýrap sana.
tefeci misali artarak büyüyorum sana her bakýþýnda.
þehrin hayaletlerinden alýyorum haberini,
tam gecede/ýslak dildeki duada.
sanki yýldýzlar kelime olup,
gökyüzüne yazýyor her halini.
ecesisin semayý kaplayan maviliðin.
sanki ak desen her yer ak olacak
ebruli küsüþmeler yaþýyor gece, senle aramýzda.
dilime tercüman bu sessiz,
sahilin tüm civan perver endamý.
taze bulgur kokusu seni görmek,
güne nazenin dokunuþunda güneþin.
o ,an seninle sessiz serenata girip
sana sarýlmak;
gözlerimle seni renkten renge sokmak
sonra susmak.
bedenim ürperiyor,
tenim renkten renge giriyor,
kalbim sanki ters dönüyor,
ayaklarým ürkek ,sergüzeþt,
sevildiðini bilen su perisi
nihayetinde bekler bu biçare
korkak bakýþlarýn sahibi....
selçuk bozdað/ekim 2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.