Ömrümsün Dolunaylý gecenin koynunda Sensizliðe aðlayan yüreðime Bir teselli ver Yýkýlan senli umutlarýma Bir umut ver Unutursun beni zamanla demiþtin Kendimi unuttum ama Bir tek seni unutamadým yar Bir tek seni…
Yine ayný mevsim,yine ayný zaman Sanki sende kalmýþ canýmýn yarýsý Her yürek atýþým,her düþüncem Sanaymýþ yar sana…
Yine elimde resimlerin Ýlk defa öptüðüm gibi öptüm Dudaklarým ayrýlmak istemediler Sanki yanýmdaydýn Sensizlik, Seven yüreðimi üþütür, Canýmý acýtýr, Göz yaþlarýmý akýtýr, Her gün öldürür beni,
Bilmesende, Yine aklýmdasýn Hüzünlü bir Eylül akþamýnda Ve anladým ki; Sevgilim, Sen benim ömrümmüþsün… (RUMUZ4300-KÜTAHYALI)-04.10.2009 Sosyal Medyada Paylaşın:
RUMUZ4300 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.