Yeþilin her tonunu, barýndýran tabiat;
Hazan mevsimi ile sararýp soluverdi.
Bütün mahlûkat için hük-molan tebeddülat;
Bu yýlda geldi vakit, topraða doluverdi.
Yeþilin her tonunu, barýndýran tabiat!
Sonsuzluk âlemine, yöneldi açtý kanat…
Verilen vazifeyi, hiç itirazsýz yaptý;
Var idi ama þimdi, yok gibi oluverdi.
Vaki olan eceli, geldi sualsiz çarptý;
Kendisini çamurun, içinde buluverdi.
Verilen vazifeyi, hiç itirazsýz yaptý;
Çünkü muti bir eþik, emre amade baptý…
Zümrüt gibi bað idi, bahçe idi bir zaman;
Bir güneþ, birde yaðmur, saçýný yoluverdi.
Biraz rüzgâr fýrtýna, kurudu oldu saman;
Gayet güzel rüyayý, bir sistem bölüverdi.
Zümrüt gibi bað idi, bahçe idi bir zaman;
Þimdi kara kuru dal, tokat’ý yedi yaman…
Birazcýk dinlenecek, demlenecek birazcýk;
Tekrar dirilmek üz-re, birazcýk ölüverdi.
Duyar seneye, bahar! Duyar tatlý avazcýk;
Bakarsýn bu yýl gibi, o yýlda gülüverdi.
Birazcýk dinlenecek, demlenecek birazcýk;
Ýlk önce badem, erik, belki olur kirazcýk…
Garibi-Salih Yýldýz…….30.09.2009
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.