Eylül Vurdu Güllerime

Eylül rüzgârlarý esti.
Hazan düþtü dallarýma.
O yar selamýný kesti.
Dönmez geri kollarýma.

Sonbaharda göçtü suna.
Eylül yak gününe kýna.
Yarý yolda kaldým dona.
Bir yoldaþ yok yollarýma.

Çekti göçünü vefasýz.
Beni yalnýz koydu hissiz.
Gündüzüm gecemden ýssýz.
Kâhin gerek fallarýma.

Yol tükendi baþlar iken.
Kavuþmayý düþler iken.
Petek petek iþler iken.
Tuz karýþtý ballarýma.

Yaz baharlar geçti boþa.
Ne söylerim kara kýþa.
Sürmedik devran baþ baþa.
Ýsyan gönül tellerime!

Kazanç yok hasretten baþka.
Çekip gitse idim keþke,
Sabýr gerekirdi aþka.
Matem düþtü çöllerime.

Sýðýrtmaç ister eremez.
Kimse bu hazzý veremez.
Avcý çok, ceylan aramaz.
Eylül vurdu güllerime.


Antalya 04 Eylül 2009
Hüseyin Sýðýrtmaç



Sosyal Medyada Paylaşın: