Sus!

Cam kýrýklarý
Sen
O

Mahyalarda ýþýldayan sabah notlarý
Geceden taþýrken hüzünlerini
Kendini aradýðýn sonbahardýr adýn
Þimdi bir ayazýn koynundasýn
Gözlerin esareti yaþarken tavanda
Düþlediðin gelmeyendir
Söylediðin bitmeyen

-SUS-
Ki baþlasýn söylenmeyenler
Ki bitsin gecenin iç tenleþmesi


II

Söz biter acý kalýr
Peltek bir sabaha uyanýr dilin
Kimdi hatayý yapan anekdotlarda
Tarihi birbirine karýþtýran
Harmanlanan bu kýsýr döngü hangimize ait
Sen mi seviþmeyi unuttun
Yoksa ben mi unuttum sevmeyi
Bu iktidarsýz mutluluklar
Hangi baþaðýn kasýklarýnda yüz buldu

SUS
Ki dilimde enforme olsun aþkýn
Ve gitmek
Hani bilinen gitmek
Pis bir koku gibi kalsýn büstümüzde


III

Dokunmaktan bahseden þiirlerden
Kaçarken yalýnayak düþlerle
Ýstasyonlarda dilenen kadýnlarý okþuyor zaman
Zaman içimden yýpranan sahtiyan
Aþk içimde kükreyen hayvan
Kýlýçlarýn gölgesinde can veren Þahmeran
Bulduðunu sanýrken kudsiyetini aþkýn
Bir efsanenin indirilmiþ donunda beklerken
Tüm donörler intihar yokuþlarýnda ölü

“sütünü boþaltmayý bekleyen anne þefkati
Sývazlarken kýrýþmýþ göðüslerini
Lam’ýn kancasýna taktým ben seni
- Ve -
Mim kavlinde sevdim seni”


SUS
Ki bu ateþ yaksýn ceddimizi


IV

Acý sessizce yayýlýr
Sessizce yalayarak tende
Þifanýn tarihinde iki bin yýldýr aranmakta olsa da
Kaybolan iksirler de dahi bulunamadý tedavisi aþkýn
Þecerelere iþlenmese
Vardýr ayrýlýðýn belli bir vakti

SUS
Ki Burda bitsin adýn.


Selçuk ERKÝ
Sosyal Medyada Paylaşın: