Sen Gittin
Bildiklerim senden gitti
Issýzlýðýn yamacýnda seyrederken
Ayaklarým altýnda kaydý arz
Biriken ne ise ceplerimde
Unutuldu verilmeyi
Küf tuttu çocukluðum
Sen gittin
Hangisinde gizlendiyse hayat
Kiminse bu bilinmezlik
Alsýn gitsin þimdi
Düþ düþer kumbarama
Biriken sende kalsýn
Dokununca yüreðime vedan
Takýlýr gün geceye
Tan aðarmaz demem hep aðarýr
Bekler miyim sabahý onu bilmem
Söz içimde gizli bir fýrtýna þimdi
Sessizliði oynarken anlatýyorum aþký
Ýki hece
Ýlk harf sus
Kimde kaldýysa elin küs
Bit içimde þimdi
Bitmeyi biliyorsa elin
Git þimdi içimden
Hayatsýn sende saklananlarla
Var olan kimse bul kendinde
Bekleyen sessizliðe hep gebe
Ýçimde kalsýn son hece
Sus
Küf tuttu masallar
Sen gittin
Hayat dedim sana
Bahardan önceydi
Ilýktý hava
Turuncuydu adýn
Oysa üþürdü
Hep bir mavi dudaklarýnda
Aradýklarýnsa
Ýki Mushaf arasýnda
Git dedim sana
Senden sonraydý
Ýçimdeydi adýn
Karaydý giydiðin
Kimdin bilinmezliðinden ilkiydin
Benden sonraydý benliðim
Küf tuttu adýn
Sen gittin
Öldün sen!
Öylece düþtün içimden
Sana ne dedimse doðrudur
Yar dokumasý sevdasýnda
Gün içimde saklý bir mahzen
Býraktýklarýn
Ýki Mushaf arasýnda
Ben seni bilmek istedim!
Gidilen yollarýn teferruatýna aldýrmadan yürürken
Caddelerin sahipsiz kaldýrýmlarýnda sen varsýn
Düþ þimdi uyanýkken görülen dünya
Gerçek anlaþýlamayacak kadar sýð ve karanlýk
Kendi bilmezden gelen bu kaldýrým yokuþlarý
Ýçinde buluþan iki dost
Semada takýlý kalan dualar
Ben seni bilmek istedim
Kimsesiz bir baharýn urganýnda dünya
Ahir beklenilen gerçek
Evvel ise yaþanýlmýþ bir mazi
Ýlk harf
Ýlk hece
Sus(tum)
Ben seni bilmek istedim
Kal dedim sana
Bak bu þiir yazgýma
Yollar hezeyan
Ýklim bizden önce lades
Son söz çýktý aklýmdan
Elimde teferruat
Dilimde ardýn
Ben eflavi dedim sana
Sen gittin
Ben kal dedim sana
Sen öldün
Sus
Selçuk ERKÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.