Seydişehir, Bir Şiir

Yüreðimde sevdam, alýn yazýmsýn,
Yazalým bir þiir gel Seydiþehir.
Horasan Yurdusun, körpe kuzumsun,
Yüreðim seninle bil Seydiþehir.

Dünyaya açýlan kapým oldun sen,
Benim öz mekaným, yapým oldun sen,
Baþucumda duran tapum oldun sen,
Gönülden gönüle yol Seydiþehir.

Doyurdun "akýllý" hem de "delini",
Uzattýn köylüme cömert elini.
Tanýyalým Seyyid Harun Veli’ni…
O zat ne güzel bir kul Seydiþehir.

Cahile maðrura hocalarýn var,
Devlette kim bilir nicelerin var,
Kalkýnmada öncü bacalarýn var.
Buðdayý, pancarý bol Seydiþehir.

Yollar seni güzel illere baðlar,
Kuðulu Park’ýnda güllere baðlar,
Pýnarbaþý’na ve göllere baðlar
Eþi benzeri yok il Seydiþehir.

Köylerin bir inci tanesi gibi,
Daðlarýn bir oðlak Küpe’si gibi,
Emsali yok Týnaz Tepesi gibi
Ýreyhan kokulu bal Seydiþehir.

Senin sevgin inan epey derinde,
Leblebi kokulu caddelerinde…
Beþoluk Çeþmesi hala yerinde
Mazini özledim bul Seydiþehir.

Topraðýn, nüfusun bir hayli büyük,
Her bir yanýn tarih her yanýn höyük.
En güzel misali iþte Gökhüyük
Hakkýndýr vilayet ol Seydiþehir.

Bazen sana vardým üzüntü ile,
Bazen de ulaþtým gezinti ile
Ýçime akýttým sýzýntý ile
Birikti, taþýyor sel Seydiþehir.

Senden ayrý geçen çokça günüm var
Damaðýmda tadýn he4m de aným var
Benim sana benzer bir çok yönüm var
Hep böylece mahzun kal Seydiþehir.

Göðsüme takayým nazarým ol gel.
Ýstemem gönlümde bizarým ol gel.
Doðduðum topraksýn, mezarým ol gel.
Yoksa benim halim kül Seydiþehir.

09/2009/Konya

Tayyar Yýldýrým
Sosyal Medyada Paylaşın: