GELİR SONBAHAR.

Ýlk bahar bitmiþti, þimdi yaz geçti.
Hüzünle elemi, sunar son bahar.
Güzel çiçeklerin, ömrü de bitti.
Baþka diyarlarda, baþlar ilkbahar.

Bülbüller güllere, elveda deyip.
Arýlar çiçeðe, veda ederken.
Gidecekler belki, gülleri sevip.
Kovanlardan ballar, taþýyor erken.

Yapraðý yeþili, döktü aðaçlar.
Ýlkbahar gençliktir, sonbahar hüzün.
Altýn yapraklarý , uçurur rüzgar.
Daha kýþ girmeden, gerçeði görün.

Kýrlarda kekiði, özler gezerim.
Saksýda fesleðen, kokar özlerim.
Bal gibi üzümler, avuçlar yerim.
Kestane çýkacak, ayva gözlerim.

Sýcaklar azalýr, baþlar yaðmurlar.
Serin eser yeller, düþer yapraklar.
Yeþilden sarýya, döner topraklar.
Bu mevsim böyledir, geldi sonbahar.

Ne yeþil ne sarý, her taraf beyaz.
Ne kadar dost olsa, dayanýr biraz.
Sonbahar kýþla, dostluk kuramaz.
Esen kara yeller, bahar býrakmaz.

HÝLMÝ CAN.
SONBAHAR. 2008.
(2030)




Sosyal Medyada Paylaşın: