HÜRÜM ÖZGÜRÜM.

Benim vatanýmda, hürdür insanlar.
Namusum þerefim, bunlar hep varlar.
Tarihler boyunca, gönlümde parlar.
Bedenimde yer bulmuþtur, hür olmak benim.
Biz özgürlük uðruna, ne canlar verdik.
Zincirlere vurulduk ve de dövüldük.
Vatan dedik bayrak dedik, ölüp sonra dirildik.
Kul köle olmadýk, hep dimdik durduk.
En sarp daðlarýn, zirvesindeyiz.
Ekin tarlalarýnda, baþak olduk biz.
Hadis ve kuran aþkýyla, dolu kalbimiz.
Rabbim bizi hür yarattý, esir deðiliz.
Bu kutsal toprak’ta, rabbimle varýz..
Allahtan baþkasýndan, asla korkmayýz.
Devletler kurarýz, parya olmayýz.
Gökler bizim, yerler bizim, denizler bizim.
Hürriyet, özgürlük, en büyük haslet.
Baþka uluslara, olmaz bu kýsmet.
Saf be saf türk olmak, bizlere nimet.
Çanakkale, dumlupýnar, gösterdik bunu.
Ýslamýn sancaðý, hürlük niþaný.
Bizleri yaratan allah, eþit davrandý.
Peygamberim kaldýrdý, kölelikle ruhbaný.
Ýslamýn özünde, hür olmakta var.
Kasýrgalar gibi estik, yaptýk biz akýnlarý.
Bin yýllýk çýnarýn, yeþil durur dallarý.
Kimseye veremeyiz, bu þehit topraklarý.
Atam kabul etmedi, himayeyi mandayý.
Þairde þiirinde, hür olmalýdýr.
Vatan, millet, bayrak çok yazmalýdýr.
Yalnýz yaradana, kul olmalýdýr.
Bize yakýþýrmý, esir yaþamak.
Siyaseten, iktisaden, hür olmalýsýn.
Damarýndaki kanla, öðünmelisin.
Özgürlük aþkýyla, kavrulmalýsýn.
Hürüm, özgürüm, ben türk oðluyum.
Türkmendaðlý sende, korkusuz türksün.
Kanýn atalarýndan, özgürsün hürsün.
Baksýnlar tarihime, her zaman hürüm.
Hürüm özgürüm çünkü, ben Türküm.
HÝLMÝ CAN. (1805)
MAYIS. 2008.

Sosyal Medyada Paylaşın: