DOYAMADIM

Gözlerimi kapatsam yine Sülüetin karþýmda.
Yollara vursam kendimi gitsem uzaklara,
Sanki gölgem sensin sen varsýn her yanýmda.
Her yaným bana seni hatýrlatýr oldu.
Ellerim de hala elinin,
Dudaklarýmda dudaklarýnýn izi,
Tenime sinmiþ kokun.
Yokluðun varlýðýn gibi.
Olmasan da yanýmda sen hala benimlesin.
Kýr koþularýna baþladým artýk,
Spor yapýp kendime bakýyorum.
Merak etme sen yokken kendimi unutmadým.
Çünkü sen bendesin her yaným sensin.
Ben senden emanet olan bu bedene iyi bakacaðým.
Sen öldün diye onu unutmayacaðým.
Yokluðun da kendimi onunla avutacaðým.
Baþkalarýnýn ellerine býrakmayacaðým.
Kimseye mecbur etmeyeceðim.
Ölüm seni benden aldý.
Her yaným bana senden hatýraydý.
Önce sarsýldým ama erken atlattým.
Çünkü sen bana nasýl alýþacaðýmý öðrettin.
Yokluðunda hangi dala tutunacaðýmý.
Beni bana býraktýðýn gün,
Kulaklarým da veda sözlerin.
Dudaklarýmda veda öpücüðünle kaldým.
Gelinliðinle gömerken seni,
Sanki o gün evlenmiþ gibi hissettim.
Sanki o gün den sonra sen bende yeniden varolmuþtun.
Gözyaþlarým sevinç gözyaþý kadar kýsa sürdü.
Çok gece uykularým bölündü.
Sana dair þiirler yazýyordum.
Geçenler de evimize geldim.
Sen karþýladýn beni eskisi gibi,
Kapýyý açar açmaz beni sarýp sarmaladýn.
O son hazýrladýðýn yemek masasý.
Masadaki gül kurumuþ, ama hala taze kokusu.
Evin her tarafýnda, sesin hala kulaklarýmda,
Evden çýkarken þunu hatýrladým,
Arkamý döndüðüm de bana el sallardýn.
Bende dönüp dönüp sana bakardým.
Çünkü ne sen bana doyardýn nede ben sana.
Ben sana doyamadým, ben seni unutamadým.
Sen hala benim her yaným da benden bir parçasýn…
Sosyal Medyada Paylaşın: