Dilimde tüy kalmadý, lügatýmda söz
Sevdan yüreðimde yara, gönlümde öz
Özlemin yara oldu içimde göz göz
Yalnýz seni isterim, seni sevdim söz...
Ateþ olup düþtün, içime oldun köz
Seni ilk görüþte sevmedimi bu göz
Ýlk günden buyana söylediðim bu söz
Ateþ oldu, akkor oldu iþte bu öz...
Seni öyle sevdim ki, çok tatlý, bal öz...
Teninin kokusu gülden güzel, gül öz
Senden baþkasýný koklamam inan , söz...
Yangýn yerine döndü yürek, köz mü köz.
Hani sevdalar vardýr efsaneleþmiþ,
Hasretle yoðrulmuþ, yüreðe yerleþmiþ
Kiþisel deðil, toplumca özelleþmiþ
Bu sevdamýz hem canda, hem cananda öz.
Sevgim öz, sevdam öz, kendim öz, öz mü öz?
Hiç sormadýðýn yürek yangýný, köz
Seni hep sevdim, seveceðim, söz mü söz
Ýnan;gönlüm seni sevdi, bu da son söz.
Suat TUTAK
16. 09. 2009
(Son yazdýðým þiirlerimden.)