belki bir gün... aþkýný þaþýrmýþ tanrý olurum... çarmýha gerip günahlarý bir yakarý... ayin olurum. bir çýðlýðýn doðuþu gibi doðarken bedeninde tükenirim yine sende...
belki bir gün... tadýmdan sarhoþ olacaðýn þarabýn olurum. fýrlatýrsýn kadehi elinden, seyredersin hayatým gibi, darmadaðýn oluþunu.. dudaklarýmdan içersin sarhoþluðu...
belki bir gün , kýzýl gerdeklerin yaprak yaprak düþtüðü sonbaharýn olurum... sen tanelerinin altýnda ýslanýrken iki okyanus gibi yürür karýþýrýz birbirimize.. sonraa, býrakýrsýn kendini bedenime... yataðýný bulur savrulmuþluðun tenimde...
belki bir gün... maviliklerimde huzur bulduðun denizin olurum. sýnýrsýzca seviþirsin dalgalarýmla. yorulduðunda sýðýnýrsýn... dilediðince koylarýma. kýsa bir dokunuþun verdiði arzunun, baþa çýkýlamayacak kadar güçlü acýsý olurum unutamazsýn asla! hayatýmdan demir alsanda... Sosyal Medyada Paylaşın:
portakal_çiçeği Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.