Gurbet düþürür ýraða
Özlem takýlýr bir aða
Sularý kesilir ya derenin
Hükmü kalmaz gözlerinin
Bir balýk zamansýz vurur kýyýya
Nasýl çýrpýnýr bilirsiniz
Açýk kalýr gözleriniz
Nasýl düþlediysen kýyameti
Öyle anla gurbeti
Asla bitmeyecek sýtma nöbeti
Tas tas içilir zehir
Ölüme eþ beller zevahir
Ölünün baþucunda açar gülü
Özlemin aðlara takýlýr ölümü
Çek çek tükenmez
Ele gelmez
Mekansýzdýr yok yeri
Anadan doðma firari
Kalubeleda tanýdým önce
Kaçýrdýlar beni gizlice
Git diyerek attýlar uzaða
Ayaðým deðince topraða
Ýlk kez anladým
Duydunuz ya
Aðladým
Adem kaldý adým
Düþtüm sonra demden deme
Özlem yakýþýr dediler ademe
Eðildim kulaðýna önce
Anlatamadým anneme
"Ne dersen de
Özlem deme!..."
Bir dal gibi eðildim
En son sana geldim
Ah keþke
Keþke, gelmeseydim
Bulamadým
Ne bilirdim
Delirdim....
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.